น้ำใจในน้ำเปล่า

หลังจากที่กลับมาอยู่บ้าน ไม่ค่อยได้ออนไลน์เท่าไหร่นัก ก็เลยไม่ค่อยมีเรื่องอะไรให้ลงบล็อก มาวันนี้นึกขยันขึ้นมา เลยหาเรื่องเขียนซะหน่อย ให้บล็อกมันได้มีการเคลื่อนไหวกันบ้าง เอาหล่ะเข้าเรื่องดีกว่า…

สมัยนี้อะไรๆมันก็เป็นเงินเป็นทอง เป็นธุรกิจกันหมด เดี๋ยวนี้ลองสังเกตุดูว่าเวลาเราไปกินข้าวไม่ว่าจะร้านไหน ส่วนใหญ่เขาจะคิดเงินค่าน้ำแข็งกับน้ำเปล่าด้วย เริ่มจากราคาแก้วละ 50 สตางค์ แล้วยิ่งสมัยนี้ถึงแก้วละ 2 บาทแล้ว สมัยก่อนตอนเด็กคงจะจำกันได้ ว่าเราไปกินข้าวที่ร้านอาหาร จะมีเด็กในร้านรีบเอาน้ำมาให้ก่อนเลยแล้วเค้าก็ไม่ได้คิดเงินค่าน้ำเปล่านั้นด้วย ผมว่ามันเป็นน้ำใจของคนในสังคมไทยนะ ที่เวลาแขกไปใครมาที่บ้านเรา เราก็จะต้อนรับอย่างแรกเลยก็คือน้ำเปล่าเย็นๆเพื่อความชื่นใจมาให้ แต่แต่ปัจจุบันขนาดน้ำเปล่าก็ยังคิดเงินเลย ผมว่านะต้นทุนน้ำเปล่ามันไม่เท่าไหร่หรอก แต่มาเก็บเราตั้งสองบาท แต่ยังงัยเราก็ต้องจ่ายอ่ะนะ เราตกอยู่ในสถาการณ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่เล่ามาทั้งหมดมันก็ไม่ได้อะไรมากหรอก แค่อยากจะบอกว่าสมัยนี้น้ำใจมันกลายเป็นน้ำ”เงิน” กันหมดแล้ว……………………..(ระบายอารมณ์)

อัพบล็อกครั้งนี้ ไม่รู้ว่าอีกนานป่าวกว่าจะได้อัพอีก เหอๆ แต่จะพยายามอัพให้สม่ำเสมอ